Pisząc tutaj niedawno o „Pracowni Aurory”, uświadomiłam sobie, że w ferworze obu niedawnych przeprowadzek – i tej w realu do nowego domu, i wirtualnej – blogowej, która nadal trwa 😉 przegapiłam poprzednią książkę Roksany Jędrzejewskiej – Wróbel. Tymczasem „Jeleń” bardzo ładnie wpisuje się w zmiany, które ostatnio nastąpiły w moim życiu i doskonale rozumiem dedykację, która rozpoczyna tę książkę: Wszystkim, którzy się nie mieszczą.

Przez całe dotychczasowe życie mieszkałam w mieście, mimo że ostatnie 20 lat był to już jego skraj, z lasem pod bokiem. Teraz mieszkam w lesie i choć od poprzedniego domu dzieli mnie w linii prostej tylko jakieś 7 kilometrów, zmiana jest ogromna. Kiedy odwiedzam stare kąty, jakoś mi tam ciasno, a co dopiero wtedy, kiedy jadę do centrum… Staram się jak najszybciej załatwić to, po co przyjechałam, aby móc wrócić do siebie.

Ja już wiem to, co bohater tej książki dopiero odkrywa – że to w lesie, a nie w środku miasta jestem u siebie 😉

Ogromnie podobają mi się w niej ilustracje Grażyny Rigall – klaustrofobiczne (duszne wręcz) w części, która dzieje się w mieście, z rozmaitymi zwierzęcymi bohaterami pomysłowo upchniętymi do samochodów oraz tchnące spokojem, leśne, kończące książkę. I te wyklejki, tak fantastycznie korespondujące z jej treścią – inna na początku i na końcu !!!

Gdybym była w mieście, po przeczytaniu „Jelenia” niewątpliwie poczułabym nieprzepartą chęć wsiąścia do auta (lub jakiegokolwiek innego środka komunikacji) i udania się gdzieś w siną dal, do najbliższego lasu. Szczęśliwie – nie muszę. Wystarczy tylko, że spojrzę przez okno 🙂

Roksana Jędrzejewska – Wróbel „Jeleń”, ilustr.: Grażyna Rigall, wyd.: Bajka, Warszawa 2018